Εκεί πίσω στη γωνία...

http://parakeimena.blogspot.com/2008/11/blog-post_26.html

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από έναν θαυμάσιο πατέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες (που πάσχει από φαρμακοανθεκτική επιληψία) που δεν έπαψε να παλεύει ενάντια στη Μοίρα του, με αφορμή την περιθωριοποίηση της κόρης του από τη δασκάλα της.

Το δημοσιεύω εδώ και το αφιερώνω σε όλους όσοι - για τον έναν ή για τον άλλο λόγο - καταδικάστηκαν να διαβιούν στο περιθώριο, σε όλα τα αθώα θύματα προκαταλήψεων, άγνοιας και σάπιων νοοτροπιών, σε όλους όσοι κάποτε αισθάνθηκαν/με λίγοι, ασήμαντοι, μειονεκτικοί.

Σε μια εποχή όπου η βαρβαρότητα γύρω μας γιγαντώνεται και στοχοποιεί κάθε τι που αποκλίνει από το "κανονικό", άνθρωποι τόσο ευγενείς αλλά και τόσο γενναίοι αποτελούν για μένα λόγο να ελπίζω (ακόμα) και να αισιοδοξώ.