MARC ALMOND

ένα πιάνο, μια κιθάρα, κι ο Λάμπρος γκεστ στο ακορντεόν
μια φωνή, η φωνή της ζωής μας, όλο το δράμα που κουβαλάμε χρόνια, το πάθος, όλα ίδια και καλύτερα, με την ποιότητα του χρόνου, το ίδιο γλυκό πρόσωπο, η ίδια επικοινωνία, το ίδιο υπέροχο συναίσθημα στο τέλος...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΡΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΟΣΗ ΑΣΧΗΜΙΑ