θέλω να παντρευτώ
Τα νέα αφορολόγητα όρια για την απόκτηση πρώτης κατοικίας διαμορφώνονται στα 90.000 ευρώ για τον άγαμο, στα 138.000 ευρώ για τον έγγαμο χωρίς παιδιά, στα 166.000 ευρώ για τον έγγαμο με ένα παιδί, στα 194.000 για τον έγγαμο με δύο παιδιά και στα 236.000 ευρώ για τον έγγαμο με τρία παιδιά.
Αν η Πολιτεία δεν με θεωρούσε πολίτη Β' κατηγορίας και μου αναγνώριζε το δικαίωμα να παντρευτώ λοιπόν, θα είχα μεγαλύτερο αφορολόγητο όριο για την αγορά πρώτης κατοικίας.
Ήθελα να το μοιραστώ γιατί βαρέθηκα λίγο την άποψη ότι δεν υπάρχει λόγος να παντρεύονται η ομοφυλόφιλοι. Υπάρχει.
αναρτήθηκε από το χρήστη divine mitsakos @ 3:03:00 μ.μ.
11 σχόλια:
Τς τς τς τι φτηνός που είσαι να θέλεις να παντρευτείς για 48.000 ευρώ! Ρε χαζέ, τόσα στοιχίζει ένας αξιοπρεπής γάμος την σήμερον ημέρα!
απ' αυτούς με τα κανόνια που πετάνε ρόδα και τους αλεξιπτωτιστές που σε ραντίζουν ασημόσκονη, με τα συντριβάνια σοκολάτας και τις θεαματικές εισόδους των νεόνυμφων;
τόσο πολύ ρε γαμώτο κοστίζουν;
αν τον έκανα πιο απλό, όπως αυτούς σε ένα ξωκλήσι στη μύκονο όπου όλοι είναι με το παρεό και πίνουν άφθονη σαμπάνια και μετά έρχεται ένα σκάφος και παίρνει το ζεύγος και οι καλεσμένοι πέφτουν στη θάλασσα ξεκαρδισμένοι λέγοντας "τα παλιόπαιδα, μας την έσκασαν";
Είναι κι άλλοι οι λόγοι (όπως π.χ. να είναι ο σύντροφός σου άρρωστος και να μη σε ενημερώνουν καθώς δεν είσαι συγγενής κτλ κτλ) αλλά ποιός νοιάζεται τώρα μωρέ;
Εδώ έχουμε Ευρωβιζιόν μπροστά μας!
χιχι!
καλα λες, το ξέχασα! μη χειρότερα!
:)))
@divine
Λόγος είναι και το πάρτυ το γαμήλιο και η προετοιμασία και η αναμονή του.
Και καινούργια ρούχα και παπούτσια και προσκλήσεις και λουλούδια και μουσική και φωτογράφοι.
Και συ πρωταγωνιστής και περιτρυγυρισμένος απ΄ όσους αγαπάς και σ΄ αγαπάνε, απ΄ όσους θέλουν να είσαι ευτυχισμένος και πλήρης και ισορροπημένος και φορέσαν τα καλά τους και γελάνε και σε χειροκροτάνε και σου εύχονται.
Και μανούλες να κλαίνε και φίλοι να συγκινούνται, μόνο που θα αγωνιούν πια για σένα λιγότερο αφού δεν θα ΄σαι τώρα μόνος.
Και άλμπουμ μετά κυριλέ και πορτραίτο σε ασημένια κορνίζα στο σαλόνι για να την κοιτάς και να παίρνεις δύναμη στα ζόρια.
Συχνά πυκνά απελπίζομαι. Όταν όμως αναλογίζομαι το πού βρισκόταν η κοινωνία μας πριν από 30 - 50 χρόνια λέω πως δεν μπορεί... τα καλύτερα έρχονται.
Μέσα από συγκρούσεις και πιέσεις, μέσα από πυκνά πυρά διαμαρτυρίας και κυρίως μέσα από την έκφραση της δυσαρέσκειάς μας δια της φήφου μας.
αχ, έχει μείνει στάσιμο αυτό το ποσοστό των ψήφων δυσαρέσκειας φοβάμαι...
------------------
πάντως αν ήσαστε όλοι εσείς εκεί να μου γελάτε, τον έκανα κι αύριο τον γάμο :)))
Προτιμώ να έχω μικρότερο αφορολόγητο και να μένω στο νοίκι, από το να παντρευτώ. Μόνος μου και να χρωστάω καλύτερα είναι!
einai ki ayto mia apopsi
twra eida ta 5 soy, epesa stin periptwsi, kati se pianei me to gamo! :))
Πάντως, για να αισθανθείς καλύτερα, το μόνο που σου μένει απ' το γάμο είναι η ώρα που φτάνεις με τον άνθρωπό σου στο σπίτι σου και λες: "ΤΩΡΑ ΓΔΥΣΟΥ!"... Χα, χα, χα...
(στην πραγματικότητα λες: "επιτέλους, τέλειωσε η πανήγυρις")
Υπάρχει και το εξής πρόβλημα:αν χωρίσεις θα πρέπει να πληρώσεις δικηγόρους κλπ και άσε που μπορεί να χάσεις και το σπίτι. Άρα...δίκοπο μαχαίρι. Αλλά αν σου κάτσει...
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα