όλα δια του δύο - αναδημοσίευση
free press: www.passtoport.gr
Χάρτινη Γνώμη
Γράφει ο Νίκος Μωραΐτης
21 / 06 / 2008
«Όλα δια του δύο»
Δε θέλω να μιλήσω για τις διώξεις κατά του δημάρχου της Τήλου, για τις ύπουλες σκέψεις ότι «το κάνει για να ανέβει ο τουρισμός», για αφορισμούς από παπάδες που μετράνε κεριά κι επιφυλάξεις από πολιτικούς που μετράνε ψήφους. Θέλω να πω γι' αυτό που ένιωσα την πρώτη στιγμή, που έμαθα ότι τελέστηκαν οι γάμοι δύο ομόφυλων ζευγαριών στην Τήλο, προτού το νεφέλωμα του συντηρητισμού έρθει και μαυρίσει την εικόνα. Η πρώτη αντίδραση ήταν λοιπόν μία: Ανακούφιση. Ένα «επιτέλους!», προερχόμενο από έναν άνθρωπο που κι ετεροφυλόφιλος είναι και παντρεμένος...με παπά και με κουμπάρο. Είχα ένα βάρος για το συγκεκριμένο θέμα. Πότε μού δημιουργήθηκε; Όταν, πριν από μερικά χρόνια, έμαθα ότι στην Ισπανία θεσμοθετήθηκαν οι γάμοι των ομοφυλόφιλων. Μέχρι τότε, είναι η αλήθεια, πίστευα ότι τέτοιοι «εκκεντρικοί» θεσμοί είναι για καμιά Ολλανδία και τίποτα Σκανδιναβικές χώρες -κράτη δηλαδή με τελείως διαφορετική παράδοση από εμάς-. Όταν όμως η Ισπανία, που πέρασε μια Χούντα χειρότερη από τη δική μας κι έχει μία καθολική παράδοση πολύ πιο βαριά και συντηρητική από τη δική μας ορθόδοξη, κάνει ένα τέτοιο βήμα, εμείς γιατί όχι; Γιατί τόσο πίσω;
Ένας άνθρωπος, πάντα, κάνει τη διαφορά. Φέρνει τα πίσω μπρος και τα πάνω κάτω. Σ' εμάς ήταν ο Δήμαρχος της Τήλου. Έβαλε πλάτη, έβαλε υπογραφή, νομιμοποίησε -παρά το κενό του νόμου- μία κατάσταση υπαρκτή στην κοινωνία μας. Οι γάμοι που τελέστηκαν στην Τήλο δεν είναι «για τα μάτια του κόσμου». Δεν πήγαν τα ομόφυλα ζευγάρια με νυφικά και κοστούμια κι άλλες αηδίες. Δεν έκαναν gay parade την ευκαιρία που τους δόθηκε. Τα νυφικά ας μείνουν για τις εκκλησίες. Κι ο Θεός, ας μείνει εκεί. Αν η εκκλησία πιστεύει ότι ο Χριστός ευλογεί μόνο τα ετερόφυλα ζευγάρια, καλά κάνει και το πιστεύει. Εκείνη έχει τον Θεό, εκείνη τον τοποθετεί όπου θέλει. Ο πολιτικός γάμος, όμως, των ομόφυλων ζευγαριών είναι υπόθεση μεταξύ ανθρώπων. Λύνει ένα πρόβλημα, καλύπτει μία ανάγκη. Σκεφτείτε απλά το εξής: Τι λέτε στον άνθρωπό σας, σ' αυτόν με τον οποίο θέλετε να μοιραστείτε μια ζωή: «Όλα δικά σου μάτια μου». Ε, αυτό το λένε οι ερωτευμένοι, ανεξαρτήτως συμβάσεων. Γιατί το μοίρασμα να είναι προνόμιο των ετεροφυλόφιλων; Τα δικά μου και δικά σου. Τα δικαιώματά μου και δικαιώματά σου. Οι υποχρεώσεις μου και υποχρεώσεις σου. Όλα δια του δύο. Έτσι θέλει η καρδιά, που δεν κοιτάζει φύλα.
Γράφει ο Νίκος Μωραΐτης
21 / 06 / 2008
«Όλα δια του δύο»
Δε θέλω να μιλήσω για τις διώξεις κατά του δημάρχου της Τήλου, για τις ύπουλες σκέψεις ότι «το κάνει για να ανέβει ο τουρισμός», για αφορισμούς από παπάδες που μετράνε κεριά κι επιφυλάξεις από πολιτικούς που μετράνε ψήφους. Θέλω να πω γι' αυτό που ένιωσα την πρώτη στιγμή, που έμαθα ότι τελέστηκαν οι γάμοι δύο ομόφυλων ζευγαριών στην Τήλο, προτού το νεφέλωμα του συντηρητισμού έρθει και μαυρίσει την εικόνα. Η πρώτη αντίδραση ήταν λοιπόν μία: Ανακούφιση. Ένα «επιτέλους!», προερχόμενο από έναν άνθρωπο που κι ετεροφυλόφιλος είναι και παντρεμένος...με παπά και με κουμπάρο. Είχα ένα βάρος για το συγκεκριμένο θέμα. Πότε μού δημιουργήθηκε; Όταν, πριν από μερικά χρόνια, έμαθα ότι στην Ισπανία θεσμοθετήθηκαν οι γάμοι των ομοφυλόφιλων. Μέχρι τότε, είναι η αλήθεια, πίστευα ότι τέτοιοι «εκκεντρικοί» θεσμοί είναι για καμιά Ολλανδία και τίποτα Σκανδιναβικές χώρες -κράτη δηλαδή με τελείως διαφορετική παράδοση από εμάς-. Όταν όμως η Ισπανία, που πέρασε μια Χούντα χειρότερη από τη δική μας κι έχει μία καθολική παράδοση πολύ πιο βαριά και συντηρητική από τη δική μας ορθόδοξη, κάνει ένα τέτοιο βήμα, εμείς γιατί όχι; Γιατί τόσο πίσω;
Ένας άνθρωπος, πάντα, κάνει τη διαφορά. Φέρνει τα πίσω μπρος και τα πάνω κάτω. Σ' εμάς ήταν ο Δήμαρχος της Τήλου. Έβαλε πλάτη, έβαλε υπογραφή, νομιμοποίησε -παρά το κενό του νόμου- μία κατάσταση υπαρκτή στην κοινωνία μας. Οι γάμοι που τελέστηκαν στην Τήλο δεν είναι «για τα μάτια του κόσμου». Δεν πήγαν τα ομόφυλα ζευγάρια με νυφικά και κοστούμια κι άλλες αηδίες. Δεν έκαναν gay parade την ευκαιρία που τους δόθηκε. Τα νυφικά ας μείνουν για τις εκκλησίες. Κι ο Θεός, ας μείνει εκεί. Αν η εκκλησία πιστεύει ότι ο Χριστός ευλογεί μόνο τα ετερόφυλα ζευγάρια, καλά κάνει και το πιστεύει. Εκείνη έχει τον Θεό, εκείνη τον τοποθετεί όπου θέλει. Ο πολιτικός γάμος, όμως, των ομόφυλων ζευγαριών είναι υπόθεση μεταξύ ανθρώπων. Λύνει ένα πρόβλημα, καλύπτει μία ανάγκη. Σκεφτείτε απλά το εξής: Τι λέτε στον άνθρωπό σας, σ' αυτόν με τον οποίο θέλετε να μοιραστείτε μια ζωή: «Όλα δικά σου μάτια μου». Ε, αυτό το λένε οι ερωτευμένοι, ανεξαρτήτως συμβάσεων. Γιατί το μοίρασμα να είναι προνόμιο των ετεροφυλόφιλων; Τα δικά μου και δικά σου. Τα δικαιώματά μου και δικαιώματά σου. Οι υποχρεώσεις μου και υποχρεώσεις σου. Όλα δια του δύο. Έτσι θέλει η καρδιά, που δεν κοιτάζει φύλα.
αναρτήθηκε από το χρήστη unapatatras @ 6:29:00 μ.μ.
5 σχόλια
