ΚΟΥΣΟΥΡΙ

ΚΡΙΜΑ ΚΙ ΑΔΙΚΟ ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΥΧΙΑ

Ιουνίου 24, 2007

Pride & Joy 2007









και του χρόνου!

Ετικέτες

15 σχόλια:

Τη 10:29 π.μ. , Ο χρήστης Blogger divine mitsakos είπε...

και του χρόνου κοριτσάκι μου!
να ξαναπάμε και να είμαστε περισσότεροι!
σ'ευχαριστώ που ήσουν εκεί! :)))

 
Τη 10:54 π.μ. , Ο χρήστης Blogger The Motorcycle boy είπε...

Και νωρίτερα από του χρόνου, ακόμα και χωρίς καν αφορμή. Πολύ λυπηθήκαμε που δεν τα καταφέραμε να είμαστε τελικά ρε γαμώτο.

 
Τη 11:21 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Balidor είπε...

Άντε και του χρόνου και καλύτερα,
κάθε φορά και πιο δυνατά !

 
Τη 11:49 π.μ. , Ο χρήστης Blogger RaZzMaTaZz είπε...

χαίρομαι πολύ που πήγα, συνάντησα ανθρώπους που δεν περίμενα ποτέ οτι θα έβλεπα εκεί! νεξτ τάημ ακόμα καλυτερα κι ακόμα περισσότεροι :)))

 
Τη 2:40 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Κι ἐγὼ ἤμουν ἐκεῖ καὶ πέρασα ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ!!! Μητσάκο μου τελικὰ δὲν μᾶς σύστησαν... δὲν πειράζει ὅμως, τοῦ χρόνου! Ἴσως καὶ λίγο νωρίτερα; χμμ... θὰ δοῦμε!

 
Τη 2:43 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger bigggerbro είπε...

Και του χρόνου και θα προσπαθήσω να είμαι κι εγώ εκεί!

 
Τη 7:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger divine mitsakos είπε...

kalispera se olous :))
--
mb: mas etyxe kai kayswnas, ti na kanoume!
--
balidor: apo to stoma sou kai stou theoy t'ayti!
--
razz: se exasa, esteila kai ena minima, alla den pira pote anafora... den peirazei, toulaxiston perpatisame parea :)
--
gordon: poios na mas systisei? eprepe monoi mas na synennoithoume apo prin :( typoy: tha krataw mia diakritiki roz zermpera! :))
mporoume pantws na min perimenoume pride kai na brethoume etsi ki alliws :)
--
bro: yposxesai?

 
Τη 7:47 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger divine mitsakos είπε...

pou pige to avatar mou? :(((((((

 
Τη 7:54 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger divine mitsakos είπε...

kala loipon, ebala kainourgio (divine doll! ti thelw gia ta genethlia moy :))

 
Τη 1:26 π.μ. , Ο χρήστης Blogger unapatatras είπε...

χαρά μου που ήμουν κι εγώ εκεί μαζί :-)
άντε να δούμε πού θα το βρούμε το κουκλί τώρα... :p

 
Τη 1:05 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

HI THERE HARHKA GIA THN GNWRIMIA...

 
Τη 11:40 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Betty είπε...

Πολύ στενοχωρηθήκαμε και μεις που δεν μπορέσαμε, τελικά, να έρθουμε. Και όπως αποδείχτηκε καλά κάναμε διότι και χτες για μία ώρα μόνο βγήκε βόλτα το παιδάκι μας και από τον ήλιο γύρισε με την κυρία άρον άρον πίσω, κλαίγοντας, ζαβλακωμένες και οι δυο τους. Πού να ανεβαίναμε κι Αθήνα!
Ούτε στον μεγάλο καύσωνα του ΄86 δεν θυμάμαι να είχα αυτή την αίσθηση πάντως, της έντονης ξηρότητας στα μάτια, αφύσικα πράγματα...
Του χρόνου λοιπόν, αν είμαστε καλά, και έως τότε προσπάθειες για να κατοχυρωθούν νομικά δικαιώματα συνανθρώπων μας που παραβιάζονται και που πρέπει να είναι ανεξάρτητη η κατοχύρωσή τους από τη λαϊκή ή όχι αποδοχή. ΑΥΤΟ για μένα παραμένει το πρώτο και ουσιαστικότερο βήμα, ο μόνος τρόπος για "γίνει έτοιμη η κοινωνία". Κάποτε οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, έδιναν προίκα και έπαυαν να χρησιμοποιούν το επώνυμο του πατέρα τους για του συζύγου. Σήμερα οι γυναίκες όχι μόνο ψηφίζουν αλλά και ψηφίζονται σε θέσεις εξουσίας, σταδιοδρομούν με το επώνυμο του πατέρα τους και ουδείς διανοείται να μιλήσει για "προίκα". Μικρές επαναστάσεις (νομικές μεταρρυθμίσεις) θα φέρουν μια μεγάλη (την κοινωνική, δηλ. τη βαθμιαία και σταδιακή ανα-διαμόρφωση συνειδήσεων). Η νομική κατοχύρωση είναι η αφετηρία. Εβλεπες παλιότερα (υπ)ανθρώπους να χτυπούν τα παιδιά τους (ή τα σκυλιά τους) δημοσίως και όταν τους έκανες παρατήρηση σου εκστόμιζαν θρασύτατα το αμίμητο: "Δικό μου είναι, ό, τι θέλω το κάνω!". Το ότι δεν το βλέπουμε σήμερα σε τέτοια κλίμακα σημαίνει και το ότι δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό. Και επειδή τώρα υπάρχει ο φόβος των (νομικών) συνεπειών και νομιμοποιείσαι να του πεις ότι "δικό σου είναι, ναι!, να το κάνεις ό, τι θες, όχι! Και επειδή εμένα μπορεί να μην με πιστεύεις περίμενε να σου φέρω τον Εισαγγελέα για να σου το βεβαιώσει" αλλά και γιατί η νομική προστασία που παρέχεται στον αδύναμο (παιδί, ΑΜΕΑ ή ζώο) σιγά σιγά οδήγησε και στη συνειδητοποίηση του ότι εφόσον η συγκεκριμένη πράξη είναι παράνομη και ποινικώς κολάσιμη είναι ΚΑΙ κοινωνικά καταδικαστέα.

bigggerbro: Αυτή η περιπέτεια υγείας να είναι η τελευταία!

 
Τη 1:35 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger dana είπε...

ki egw kai ta vyza mou hmastan ekei!
dana is happy, sas stelnei kosmikh agaph
:))))))))

 
Τη 1:51 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger divine mitsakos είπε...

atelopus welcome! (και διαδικτυακά)
--
betty ετσι ειναι, πρωτα η νομικη κατοχυρωση και μετα η κοινωνικη αποδοχη, όταν και εάν έρθει.
ο νόμος είναι το βασικό - τα άλλα έπονται
--
dana: μαρή στείλε και καμιά φωτό εκτός από κοσμική αγάπη :)))

 
Τη 2:02 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger unapatatras είπε...

με αφορμή το σχόλιο της betty και την κοινωνική αποδοχή, αναφέρω το εξής απίστευτο που συνέβη στην πορεία ενώ φωτογράφιζα. περνάει από μπροστά μου ένας τυπάκος κρατώντας μια εφημερίδα δίπλα στο πρόσωπό του (για να μην τον φωτογραφίσω κατά λάθος) και μου λέει χαμογελαστός: "όχι εμένα, δεν είμαι μ' αυτούς". Και ήταν μετανάστης (από το Ιράκ ίσως; δε ρώτησα) ο οποίος ήταν εκεί για να μοιράσει το εφημεριδάκι του. και μόνο. δεν ήταν μ' "αυτούς". Κατάλαβες; Καμία αλληλεγγύη. Καμία συναίσθηση. Καμία επαφή... Εμείς και αυτοί. Θαρρείς και δεν είμαστε όλοι το ίδιο άνθρωποι.
Κι από την άλλη γνωρίσαμε μια Τουρκάλα φίλη φίλου που χαμογελούσε μέχρι τ' αφτιά όλη μέρα γιατί στην πατρίδα της δε θα ζήσει ποτέ τέτοια παρέλαση...

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα