ΚΟΥΣΟΥΡΙ

ΚΡΙΜΑ ΚΙ ΑΔΙΚΟ ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΥΧΙΑ

Φεβρουαρίου 25, 2008

ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ



μεγαλώνουν καλά παιδιά...

Φεβρουαρίου 15, 2008

Γερμανικό καταφύγιο ζώων εκκενώθηκε με δικαστική εντολή

http://www.tierschutzschattenseiten.com/index.php?option=com_content&view=article&id=441&Itemid=404

71 σκυλιά βρέθηκαν μισοπεθαμένα από την πείνα

01.01.2008, ώρα 18:30

Σύμφωνα με ειδήσεις της ΝΕΤ – ΤRIBUNE, SR - Online, SWR, YAHOO και RP - Online και άλλων μέσων ενημέρωσης, φόρουμ και διανομείς ηλεκτρονικής αλληλογραφίας την Κυριακή, 22.12.2007 βρέθηκαν πολλά σκυλιά, σε άθλια, όπως λέγεται κατάσταση, σ’ ένα πρώην αγρόκτημα στο Όμπερνχαϊμ – Κίρχεναρνμπαχ (Επαρχία Νοτιοδυτικής Πιλατινάτης) και μοιράστηκαν σε διάφορα καταφύγια ζώων της εν λόγω περιοχής. Ανάλογα με την πηγή, ο αριθμός των ζώων κυμαίνεται μεταξύ 60 - 71 σκυλιιών, από τα οποία στο μεταξύ ένα πέθανε. Ακριβείς πληροφορίες δεν παρέχονται στις διαδικτυακές σελίδες. Τα σκυλιά, σύμφωνα με τις ειδήσεις στο διαδίκτυο, κρατούνταν χωρίς νερό και τροφή. Απόσπασμα από τη δημοσίευση της ΝΕΤ – ΤRIBUNE: «H αστυνομία της Καϊζερσλάουτερν αποκάλεσε τις συνθήκες στο κτήμα απάνθρωπες. Το κτήμα ερευνήθηκε την Παρασκευή, μετά από σχετικές καταγγελίες φιλόζωων. Τα σκυλιά, μεταξύ αυτών και νεογέννητα, ήταν όλα υποσιτισμένα και άρρωστα. Κρατούνταν σε πολύ μικρό χώρο, χωρίς επαρκή τροφή και νερό, δήλωσε η αστυνομία. Η φιλόζωος Βίλχελμ είπε ότι κατά την πρώτη έρευνα είχαν βρεθεί 56 σκυλιά και την Κυριακή άλλα 15, τα οποία οι ιδιοκτήτες είχαν προσπαθήσει να κρύψουν. Ένα σκυλί πέθανε ήδη, άλλα τρία ως τέσσερα ήταν ετοιμοθάνατα, κατάφεραν όμως να σωθούν. Η ιδιοκτήτρια δήλωσε, ότι τα σκυλιά δεν της ανήκουν. Είπε επίσης, ότι η ιδιοκτήτριά τους βρίσκεται στα Βόσγια της Γαλλίας. Το Σωματείο Φιλόζωων πιστεύει, ότι υπάρχουν ακόμα δυο με τρεις εγκαταστάσεις, στις οποίες η ίδια Οργάνωση κάνει εμπόριο σκυλιών. «Τα νεογέννητα γεννιούνται κάτω από τραγικές συνθήκες», είπε η Βίλχελμ. Το εμπόριο, είπε, συχνά γίνεται τη νύχτα, για παράδειγμα σε παρκινγκ αυτοκινήτων. Βλέποντας τα σκυλιά στην άθλια κατάσταση που ήταν, όλοι οι διασώστες ξέσπασαν σε κλάματα.»

Σύμφωνα με τις ειδήσεις στο Ιντερνέτ, η κάτοχος των παραπάνω αναφερόμενων σκυλιών είναι μέλος του Σωματείου για την Προστασία Ζώων “Die Arche e.V.”, του οποίου προεδρεύει η Κυρία Μάριον Νος (εφ όρου ζωής σύμφωνα με το καταστατικό). Η κάτοχος δήλωσε, ότι τα σκυλιά που βρέθηκαν, είναι στην ιδιοκτησία του Σωματείου “Die Arche e.V.”, γεγονός που σημαίνει, ότι η Κυρία Νος είναι η νομίμως υπεύθυνη γι’ αυτά.

Η Κυρία Πέτρα φον Κοπ από το Σωματείο Προστασίας Ζώων «Tierschutzgruppe Rüppurr e.V.» χαρακτηρίζει δυσφημιστικές τις ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν στο Ιντερνέτ και προσπαθεί να τονίσει τη δική της εκδοχή των πραγμάτων με φωτογραφίες, οι οποίες δείχνουν μερικά υγιή σκυλιά στο πρώην αγρόκτημα. Απόσπασμα από ένα ηλεκτρονικό μήνυμα της Κυρίας Πέτρα φον Κοπ: « Σίγουρα ακούσατε τις τελευταίες μέρες τις φήμες για τα εξασθενημένα από τη δίψα και την πείνα σκυλιά» στη, Ρηνανία –Πιλατινάτη τα οποία κατασχέθηκαν από την αστυνομία. Κυκλοφορούν οι πιο άγριες φήμες και, όπως είναι γνωστό, τα ψέματα μεταδίδονται πάντα πιο γρήγορα από την αλήθεια. Επειδή γνωρίζουμε τη Μάριον Νος πάνω από 11 χρόνια και ξέρουμε, ότι κάνει τα πάντα για ταλαιπωρημένα σκυλιά, θέλουμε να συμβάλουμε στην διαλεύκανση της υπόθεσης. Ο σταθμός φιλοξενίας στην Πιλατινάτη ίσως πράγματι να είχε αναλάβει περισσότερα σκυλιά από όσα έπρεπε, όμως, όλοι όσοι ασχολούνται με την προστασία των ζώων ξέρουν, πόσες κλήσεις βοήθειας δέχεται καθημερινά ένα καταφύγιο και ότι τα σκυλιά βρίσκονται ένα βήμα πριν το θάνατο, αν δεν μεταφερθούν στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι συνέβη κι εδώ. Την περασμένη, μόλις, εβδομάδα έφτασαν 7 μικρά από την Αθήνα, τα οποία έφεραν προσωπικά οι συνεταίροι μας φιλόζωοι. Τα σκυλιά αυτά σίγουρα δεν είναι ούτε εξασθενημένα από την πείνα, ούτε άρρωστα. Θέλουμε ν’ αφήσουμε τις φωτογραφίες να μιλήσουν, οι οποίες τραβήχτηκαν στο σταθμό φιλοξενίας την περασμένη βδομάδα και τις οποίες μπορείτε να αξιολογήσετε μόνοι σας. Η ημερομηνία διακρίνεται καθαρά πάνω σε κάθε φωτογραφία. Εδώ μπορούμε να δούμε τα «πεινασμένα και άρρωστα νεογέννητα σκυλιά», τα οποία κατασπαράζουν το ένα το άλλο από την πείνα!!! Για τον κάθε αναγνώστη θα πρέπει να είναι προφανές, ότι εδώ πρόκειται για μια περίπτωση αυθαιρεσίας των Αστυνομικών Αρχών, εφόσον τα σκυλιά αυτά δεν φαίνεται να είναι ούτε πεινασμένα, ούτε διψασμένα ούτε άρρωστα. Τα ζώα προέρχονται από διαφορετικές άσχημες συνθήκες και εδώ βιώνουν για πρώτη φορά αγάπη και ελευθερία. Και σας ρωτώ, ποια κατηγορία μπορεί να ασκηθεί εδώ, που να δικαιολογεί τη μεταφορά τους σε φορτηγά – χωρίς κλουβιά – σε διάφορα καταφύγια ζώων??? Συνήθως, όταν υπάρχουν παράπονα, γίνονται συστάσεις οι οποίες πρέπει να ακολουθηθούν εντός προθεσμίας. Στην περίπτωση του εκτροφέα σκύλων Κούπκε – όλοι όσοι γνωρίζουν το θέμα ξέρουν τι θέλω να πω –θα ήταν αποδεκτή μια τέτοια επιχείρηση. Το παράδειγμα αυτό, δείχνει πόσο διαφορετικά εφαρμόζουν την αυθαιρεσία τους οι Αρχές, και φυσικά πάντα εις βάρος των ζώων, γιατί εδώ η απόφαση που πάρθηκε δεν ήταν προς όφελος των ζώων.»

Αυτό από την πλευρά της το σχολίασε η Κυρία Σάντρα Ρούντολφ από το Σωματείο Tierschutzverein Zweibrücken. Απόσπασμα: « … την Παρασκευή πήραμε 14 από τα εν λόγω σκυλιά και κανένα από αυτά δεν ήταν σε καλή κατάσταση!!! Τα πήγαμε απευθείας στον κτηνίατρο. Έχουμε σκυλιά τα οποία είναι πετσί και κόκαλο και με το στομάχι γεμάτο σκουλήκια . Μετά την αποπαρασίτωση τα στομάχια τους συνέρχονται σιγά σιγά, όμως, μέχρι να φύγουν όλα τα σκουλήκια θα χρειαστεί να περάσει αρκετός χρόνος. Δεν έχουμε δει όλα τα ζώα μέχρι στιγμής, γιατί επήγαμε να τα πάρουμε από το PS, μετά από τηλεφώνημα, και δεν είχαν μεταφερθεί ακόμα όλα τα ζώα εκεί, όμως, ότι είδαμε ήταν αρκετό και σίγουρα δεν θα ήθελα να δω παραπάνω. Ελπίζουμε, η Εισαγγελία να μην επιτρέψει να επιστρέψουν τα ζώα πίσω. Είμαι της γνώμης ότι ένα πεθαμένο σκυλί αρκεί, ποιός ξέρει τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, εάν και τα υπόλοιπα δεν είχαν τη δυνατότητα άμεσης κτηνιατρικής φροντίδας. Δεν βρέθηκαν όλα τα σκυλιά αμέσως, και πως να ξέρουμε τι μας άφησαν να δούμε και τι όχι. Όπως μάθαμε από μια κυρία, η οποία πήρε από εκεί πρόσφατα ένα σκύλο, όταν βρέθηκε εκεί δεν είδε ούτε κατά προσέγγιση τόσο σκυλιά, όσα βρέθηκαν πρόσφατα. Όμως, όπως είπε, άκουγε από τους αχυρώνες φωνές σκυλιών, τα οποία όμως δεν είδε. Και ο δικός της σκύλος είναι υπερβολικά αδύνατος και εξακολουθεί να τον φροντίζει ιδιαίτερα εδώ και 124 μέρες. Επειδή η κυρία αυτή είχε μέχρι πρόσφατα ένα δικό μας σκύλο, μας επισκεπτόταν τακτικά και είχε ξοδέψει πολλά στον κτηνίατρο, γιατί ο σκύλος της ήταν πολύ άρρωστος και η ίδια προσπάθησε να τον βοηθήσει μέχρι το τέλος, ξέρουμε. ότι ο καινούργιος της σκύλος σίγουρα δεν αδυνάτισε εκεί! Ίσως βέβαια να μην πρόκειται για εσκεμμένο εμπόριο, όταν όμως αναλαμβάνεις σκυλιά, και μάλιστα τόσα πολλά, ώστε να μπορείς να τα φροντίσεις … ]

Τι να σκεφτούμε γι’ αυτή τη δήλωση και τις υπόλοιπες καθώς και για τα σχόλια; Ποιός ευθύνεται τελικά; Τα ερωτήματα αυτά δεν μπορούν να απαντηθούν με σαφήνεια. Για την ώρα, κανείς δε μπορεί να καταδικαστεί. Προς το παρόν θα πρέπει να περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι έρευνες της Εισαγγελίας Zweibrücken και να διεξαχθεί πιθανή δίκη στο αρμόδιο δικαστήριο.
Παρόλα αυτά, μπορούμε να πούμε ήδη, ότι η περίπτωση αυτή είναι ένα ακόμη από τα πολλά παραδείγματα της τρομακτικής, ανθρώπινης αλλά και ειδικευμένης άγνοιας, η οποία κύρια χαρακτηρίζει την προστασία ζώων σε χώρες του εξωτερικού.

Δεδομένα:

1. Η φορέας που φρόντιζε τα ζώα και από όπου πάρθηκαν με δικαστική απόφαση, σε κάθε περίπτωση εργαζόταν έκνομα, με βάσει το νόμο περί Προστασίας Ζώων. Ο εν λόγω νόμος και η σχετική Διάταξη για την εφαρμογή του νόμου, ορίζουν με σαφήνεια, ότι η ίδρυση μιας εγκατάστασης παρόμοιας με καταφύγιο ζώων απαιτεί την άδεια της αρμόδιας Επαρχιακής Αρχής ή σύμφωνα με το άρθρο 11 της Κτηνιατρικής Αρχής. Η απαραίτητη αυτή άδεια δεν χορηγήθηκε ποτέ, αυτό ισχύει τουλάχιστον για περίπου 70 σκύλους.
2. Η απομάκρυνση των ζώων ή η κατάσχεση τους, όπως εκτελέστηκε στην προκειμένη περίπτωση, εφαρμόζεται κατά βάση όταν υπάρχει τεκμηριωμένη υποψία ότι πρόκειται για περίπτωση βαριάς κακοποίησης ή όταν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τη ζωή των ζώων.
Η κακοποίηση ή και ο βασανισμός ζώων αποτελεί από νομικής πλευράς παράβαση. Η απομάκρυνση των ζώων από την Κτηνιατρική Αρχή επεμβαίνει ουσιαστικά στο δικαίωμα ιδιοκτησίας, το οποίο σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο είναι ένα από τα υψηλότερα έννομα δικαιώματα. Σε πολλές συγκρίσιμες περιπτώσεις οι Αρχές αποφάσισαν εν τέλει προς όφελος του ιδιοκτήτη. Στην προκειμένη περίπτωση, η κτηνιατρική Αρχή σίγουρα δεν θα είχε αποφασίσει την απομάκρυνση και κατάσχεση των περίπου 70 ζώων, εάν δεν είχε διαπιστωθεί κίνδυνος για τη ζωή των ζώων ή εάν αρκούσε η επιβολή όρων για να αποτρέψει τον κίνδυνο για τη ζωή των ζώων.


Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση

Επανειλημμένα έρχονται φιλόζωοι και Σωματεία προστασίας ζώων σε σύγκρουση με το νόμο. Συχνά οι αντιμέτωποι είναι Σωματεία προστασίας ζώων που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό και οι συγκρούσεις αφορούν το νόμο περί προστασίας ζώων, το νόμο περί μεταφοράς και το νόμο περί εισαγωγής ζώων. Λιγότερο συχνά, αλλά όχι σπάνια, διώκονται παραβάσεις σχετικά με το εμπόριο ζώων και τη φοροδιαφυγή που συνεπάγεται σ’ αυτό. Κάθε χρόνο εκκενώνονται αναγκαστικά με δικαστική απόφαση αρκετά λεγόμενα καταφύγια ζώων ή δέχονται όρους καις συστάσεις, σχετικά με τους οποίους οι φορείς σπάνια ασκούν ενστάσεις. Οι περιπτώσεις αυτές μοιράζονται σχεδόν ίσα μεταξύ των λεγόμενων συλλεκτών ζώων (animal hording), εμπόρων ζώων που εμφανίζονται ως Σωματεία προστασίας ζώων και Σωματείων ζώων των οποίων ο φόρτος εργασίας υπερβαίνει τις δυνάμεις τους. Εκ των πραγμάτων, τα περισσότερα Σωματεία προστασίας ζώων στο εξωτερικό εργάζονται χωρίς να έχουν τις απαραίτητες άδειες ή δεν είναι μάλιστα καν σε θέση να λάβουν τέτοιες άδειες.

Το ερώτημα εάν το Σωματείο Die Arche e. V. υπό τη διεύθυνση της Κυρίας Μάριον Νος ή η ομάδα προστασίας ζώων Tierschutzgruppe Rüppur υπό τη διεύθυνση της Κυρίας Πέτρα φον Κοπ, η οποία προσπαθεί να υποστηρίζει την Κυρία Νος και το Die Arche e. V., ανήκουν στους εμπόρους ή στα Σωματεία τα οποία τουλάχιστον σε μεμονωμένες περιπτώσεις δραστηριοποιούνται παράνομα, θα πρέπει να διαπιστωθεί από τις Αρχές και τα αρμόδια δικαστήρια και σίγουρα δεν θα ‘πρεπε να συζητείται στο ιντερνέτ. Όμως, ο καθένας που θέλει να αποκτήσει μια εικόνα σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν, θα πρέπει να συμπεριλάβει στη διαμόρφωση της άποψής του και κάποιες τεκμηριωμένες πληροφορίες.

Μεταξύ άλλων οργανώσεων που λειτουργούν κάτω από το τίτλο της «Φιλοζωϊκής Οργάνωσης», έτσι και το Die Arche e. V. και το Tierschutzgruppe Rüppurr e. V. είναι από αυτές αυτές που συστηματικά παραλαμβάνουν σκύλους από την Ελλάδα. Να αναφερθούμε στη περίπτωση της δήθεν παράνομης κατάσχεσης φορτίου 102 σκύλων το οποίο συνελήφθη στην Αγκόνα της Ιταλίας λόγω παράνομων συνθηκών μεταφοράς και οι σκύλοι κατασχέθηκαν. (Διαβάστε: Κατασχέθηκαν 102 σκύλοι στην Ιταλία). Με πρωτοβουλία των ιταλικών Αρχών οι σκύλοι μεταφέρθηκαν σε διάφορα καταφύγια στην Ιταλία, όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα. Η ομάδα Tierschutzgruppe Rüppurr e.V., Sonny4Animals και επίσης η Tierhilfe Korfu ισχυρίζονται μέχρι σήμερα ότι οι σκύλοι προβλεπόταν να παραδοθούν σε αξιόπιστα καταφύγια και αξιόπιστους παραλήπτες. Εδώ τίθεται το ερώτημα, εάν προβλεπόταν και το εκκενωμένο καταφύγιο στο Oberheim – Kirchenarnbach ως αποδέκτης των σκύλων από την Αγκόνα ή εάν διέφεραν τα άλλα καταφύγια παραλήπτες από αυτό στο Oberheim – Kirchenarnbach. Μάλλον οι δικαστικές Αρχές της Αγκόνα έσωσαν εν αγνοία τους τη ζωή πολλών σκύλων. Με το σχόλιό της υπέρ της Arche e. V., πάντως, η Tierschutzgruppe Rüppurr e. V. προκαλεί περισσότερες αμφιβολίες για την αξιοπιστία της Κυρίας Νος και της Die Arche e. V., από ότι υποστήριξη της αξιοπιστίας τους, δηλ. ότι το εκκενωμένο καταφύγιο ενήργησε χωρίς την γνώση της Κυρίας Νος και ότι τα κατασχεμένα ζώα ανήκουν σε άλλες οργανώσεις προστασίας ζώων. Αυτό θα πρέπει να διαλευκανθεί από τις έρευνες της Εισαγγελίας. Η Κυρία Πέτρα φον Κοπ από την ομάδα Tierschutzgruppe Rüppurr e. V. γράφει:Απόσπασμα: « Την περασμένη, μόλις, εβδομάδα έφτασαν 7 μικρά από την Αθήνα, τα οποία έφεραν προσωπικά οι συνεταίροι μας φιλόζωοι.» Παραδέχεται η Κυρία Πέτρα φον Κοπ μ’ αυτή της τη δήλωση μια ακόμη παράνομη εισαγωγή σκύλων; Σκύλοι, οι οποίο προορίζονται προς παραλαβή από τρίτους – δηλαδή όλοι οι σκύλοι οι οποίοι εισάγονται από Σωματεία προστασίας ζώων – υπόκεινται στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μεταφορά τους, συνεπώς, πρέπει να δηλώνεται στις αρμόδιες ελληνικές και γερμανικές αρχές κι αυτές πρέπει να την εγκρίνουν.
Και αυτή η δήλωση της Κυρία φον Κοπ « Ο σταθμός φιλοξενίας στην Πιλατινάτη ίσως πράγματι να είχε αναλάβει περισσότερα σκυλιά από όσα έπρεπε, όμως, όλοι όσοι ασχολούνται με την προστασία των ζώων ξέρουν, πόσες κλήσεις βοήθειας δέχεται καθημερινά ένα καταφύγιο και ότι τα σκυλιά βρίσκονται ένα βήμα πριν το θάνατο, αν δεν μεταφερθούν στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες.» δεν αυξάνει την εμπιστοσύνη μας. Η Κυρία φον Κοπ παραδέχεται, ότι στις δραστηριότητες προστασίας ζωών είναι δεδομένο ότι εισάγονται περισσότερα ζώα από αυτά που μπορούν να φροντιστούν και από όσα εγκρίνουν οι κτηνιατρικές Αρχές. Κάτι τέτοιο προφανώς ισχύει για την Κυρία Πέτρα φον Κοπ και την ομάδα Tierschutzgruppe Rüppurr e. V., Η ίδια αναφέρει στην ιστοσελίδα της Tierschutzgruppe Rüppurr e. V. ότι οι οφειλές της στον κτηνίατρο ανέρχονται σε περίπου 11.000 Ευρώ.

Επίσης, και στην περίπτωση της Arche e. V. μπορούμε να έχουμε αμφιβολία για την αξιοπιστία της. Η Κυρία Μάριον Νος αγόρασε το κτήμα στα Βόσγια της Γαλλίας μαζί με το σύζυγό της το 2000 και το μετέτρεψε σε «άσυλο ζώων». Μετά το θάνατο του Κυρίου Βίνφριντ Νος το χρηματοδότησε με τη σύνταξή της. Το κτήμα χρηματοδοτείται με εισφορές μελών, δωρεές και με τα έσοδα από τη φιλοξενία ζώων στον ξενώνα. Τα έσοδα ήταν μάλλον αρκετά για να χρηματοδοτηθεί το κτήμα, όμως σίγουρα όχι για την ανάληψη, φροντίδα των ζώων και τη διαμεσολάβηση για εύρεση τόπου διαμονής για τα ζώα από χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το αργότερο, όμως, από το 2003 και μετά, η Die Arche e. V. αναλάμβανε ζώα από το εξωτερικό. Το 2003, η Die Arche e. V. Ανέλαβε, μόνο από την εκκένωση του καταφυγίου El Moli (Βαρκελώνη), 15 σκύλους, για τους οποίους μεσολάβησε η Χάικε Σπράγκερ στο Κάλρσρουχε. Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, η Κυρία Σπράγκερ δεν είχε το απαιτούμενο από το άρθρο 11 του νόμου περί προστασίας ζώων πιστοποιητικό ειδικότητας και επίσης το κτήμα της Κυρίας Σπράγκερ εκείνη τη στιγμή δεν ήταν σε θέση να πάρει άδεια λειτουργίας καταφυγίου ζώων.
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από τον κύκλο της Die Arche e. V., η Κυρία Σπράγκερ αναλάμβανε επί χρόνια χωρίς τη συγκατάθεση αλλά πιθανώς εν γνώσει της Κυρίας Μάριον Νος 10 με 15 σκύλους το μήνα από αλλοδαπές οργανώσεις προστασίας ζώων (συνήθως από την Ελλάδα) και τους πουλούσε εν ονόματι και με αντίγραφα εγγράφων της Die Arche e. V.. Υπολογίζοντας ένα τέλος υιοθεσίας ύψους 250,- Ευρώ ανά σκύλο, η Κυρία Σπράγκερ συνεπώς εισέπραττε κάθε μήνα μεταξύ 2.500 Ευρώ και 3.750 Ευρώ αφορολόγητα, με το πρόσχημα της προστασίας των ζώων.
Η ορθότητα αυτής της πληροφορίας υποστηρίζεται από το γεγονός, ότι η ιδιοκτησία της Κυρίας Σπράγκερ στο μεταξύ ανακαινίστηκε, επεκτάθηκε , εξοφλήθηκε και δηλώθηκε στις Αρχές και ακόμη η ίδια έλαβε τη σχετική άδεια λειτουργίας του κυνοκομείου. Κατά πόσο αυτές οι δηλώσεις ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και αν πρόκειται μόνο για κακοπροαίρετες φήμες, δεν είναι βέβαιο και ερευνάται από την Εισαγγελία του Κάρλσρουχε.
Σύμφωνα με δικές της δηλώσεις, η Κυρία Νος απομακρύνθηκε από την Κυρία Χάικε Σπράγκερ το 2006. Εάν τα προαναφερόμενα αληθεύουν, τότε η Κυρία Μάριον Νος παραβίασε το καθήκον της ως Πρόεδρος της Die Arche e. V. να δώσει την αρμόζουσα προσοχή, διότι η Κυρία Χάικε Σπραγκερ εξακολουθεί να είναι ακόμα, στις 01.01.2008, καταγεγραμμένη στην πύλη Zergportal υπό το όνομα της Die Arche e. V.
Το ερώτημα, εάν η Κυρία Μάριον Νος ευθύνεται για την κακοποίηση των 71 σκύλων στο εκκενωμένο κτήμα, εάν ήταν σύμφωνη με τις συνθήκες φροντίδας των ζώων, εάν τις γνώριζε, εάν οι ιδιοκτήτες του κτήματος ενήργησαν με δική τους πρωτοβουλία και τώρα ρίχνουν την ευθύνη στην Κυρία Νος, έχει μόνο από νομικής πλευράς ενδιαφέρον.
Η Κυρία Νος έχει σκύλους, οι οποίοι πιθανώς, όπως οι περισσότεροι, δεν εισάγονται με ορθόδοξο τρόπο στη Γερμανία και οι οποίοι από νομικής πλευράς είναι ιδιοκτησία της Die Arche e. V. και δίνονται από εκεί σε διάφορες μη αδειοδοτημένες και ικανές να λάβουν άδεια λειτουργίας εγκαταστάσεις. Παρόλο που η Κυρία Νος, ως Πρόεδρος του Σωματείου προστασίας ζώων Die Arche e. V., ευθύνεται για τις πράξεις που ενεργούνται εν ονόματι και για λογαριασμό του Σωματείου και από μέλη του Σωματείου, επέτρεψε βαρύτατες κακοποιήσεις ζώων. Ακόμα κι αν αυτό συνέβη μόνο λόγω έλλειψης μηχανισμών ελέγχου.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Ακόμα κι αν μπορούμε να αποδώσουμε ελάχιστες ευθύνες στη Κυρία Νος και την Die Arche e. V. Ακόμα κι αν «προστάτες ζώων» όπως η Κυρία Πέτρα φον Κοπ ενεργούν αντίθετα με τις δυνατότητες και την ειδικότητά τους και θέλουν να σώσουν το κάθε ζώο που δεν καταφέρνει να τους ξεφύγει έγκαιρα και δεν διστάζουν να παραβιάσουν τον ένα νόμο περί προστασίας ζώων μετά τον άλλο, η περίπτωση αυτή δείχνει ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για δράση από πλευράς των Αρχών και του νομοθέτη.

Η Κυρία Κρίστελ Βίλχελμ από το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Tierschutzverein Pirmasens έχει δίκιο με το αίτημά της, να υπάρξει μεγαλύτερος έλεγχος από πλευράς των Υγειονομικών και κτηνιατρικών Αρχών. «Χρειάζονται πολύ αυστηροί νόμοι», λέει. Θα ‘πρεπε όμως, ακόμα κι αν δεν υπάρχει δεσμευτική διάταξη από το νόμο, να διαμορφώσει τον κατάλογο με τα links του Σωματείου της λίγο πιο προσεκτικά. Κι εκεί υπάρχουν links σε διάφορα Σωματεία Προστασίας Ζώων, τα οποία προφανώς δεν έχουν ιδέα, ότι οι νόμοι περί προστασίας ζώων ισχύουν και για τα Σωματεία προστασίας ζώων.

Συγγραφή: Ούβε Πέτερ Βίλχελμσεν
Τελευταία ενημέρωση: ( Πέμπτη, 3 Ιανουαρίου 2008, 17:57 )

Φεβρουαρίου 10, 2008

απόσπασμα

Η ηρεμία στο αυτοσχέδιο δωμάτιο του πρώην ασύλου διανοητικώς αναπήρων αποδεικνύεται εφήμερη, όπως συμβαίνει πάντα με την ευτυχία. Για τον Βικτόριο το πρόβλημα δεν βρίσκεται στις μέρες αλλά στις νύχτες και, από όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα, αυτό που σαφώς θέτει τη σφραγίδα του είναι η λαγνεία. Μόλις η πρώτη, πιο αδύναμη ηλιαχτίδα ξεκινάει να αποσύρεται προς τις χαραμάδες από όπου είχε κατορθώσει να γλιστρήσει, τα ερείπια αρχίζουν να γεμίζουν από το πηγαινέλα ανήσυχων σκιών. Το χάλασμα κατακλύζεται από θαμπές ανθρώπινες μορφές, ξεστρατισμένες, απελπισμένες, μορφές που αναζητούν οι μεν τις δε σάμπως το κορμί να ήταν ο αποκλειστικός λόγος τόσης αναταραχής. Σημασία δεν έχουν ούτε οι φωνές ούτε οι ματιές, πολλώ δε μάλλον ό,τι υπάρχει πίσω από αυτές: σημασία έχουν μόνο τα κορμιά. Οι εφιαλτικές νύχτες στο χάλασμα της πρώην οδού Χενεράλ Λη του αποκαλύπτουν πόσο ρευστές μπορεί να είναι οι προτιμήσεις και οι ανάγκες των ανθρώπων. Βλέπει άξεστους φορτηγατζήδες να νέμονται εύθραυστους νεαρούς, όπως κι εύθραυστους νεαρούς να νέμονται άξεστους φορτηγατζήδες, περιθωριακούς μουλάτους με λευκούς αστυνομικούς, μαύρους αθλητές να ζευγαρώνουν με στελέχη επιχειρήσεων με όψη Βίκινγκ, αιθέριους χορευτές πλεγμένους με αγροίκους χασάπηδες, πρωταθλητές του άλματος επί κοντώ ενωμένους με δραματουργούς που το άστρο τους δύει. Καταφθάνουν στο χάλασμα άντρες κάθε κοινωνικής κατάστασης: χήροι, παντρεμένοι, εργένηδες, στείροι, με απογόνους, πρωτοπόροι εργάτες, πάσχοντες από κιρσοκήλη, ηλεκτρολόγοι, συνηθισμένοι αλήτες, δικηγόροι, ανοϊκοί, τραγουδιστές όπερας, τραγουδιστές παραδοσιακής μουσικής, σκακιστές, πρέσβεις, τραβεστί, οικοδόμοι, παραπληγικοί, γλύπτες, δημοσιογράφοι, μουσικοί, δρεπανιστές ζαχαροκάλαμων, σερβιτόροι, ναυαγοσώστες, συνθέτες, οροθετικοί, κηπουροί, αεροπόροι. Λίγο λίγο δίνουν το παρόν στο ερείπιο άντρες όλων των διαστάσεων, ηλικιών, φυλών, προτιμήσεων, οικογενειακών προελεύσεων, συνηθειών, θρησκειών, πολιτισμικών χαρακτηριστικών, κοινωνικών καταγωγών, πολιτικών και φιλοσοφικών τάσεων (αρκετοί, οι περισσότεροι, φυσιολογικοί σε τελευταία ανάλυση, είναι τόσο ευτυχείς ώστε έχουν απαλλαγεί από πολιτικές ή φιλοσοφικές τάσεις). Εξ ου και ο Βικτόριο αρχίζει να συνάγει ότι εντέλει το σεξ αποτελεί το μοναδικό είδος πραγματικής δημοκρατίας που μπορεί να υπάρξει στον κόσμο. Ή ίσως να συλλογίζεται ότι μάλλον θα έπρεπε να συμπεράνει πως όποια επανάσταση θεωρεί εαυτήν δημοκρατική οφείλει να εκκινεί από το σεξ.

Αμπίλιο Εστέβες
Τα μακρινά παλάτια
εκδ. Κέδρος

Ετικέτες

Φεβρουαρίου 06, 2008

ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΥΠΕΡΒΟΛΗ...

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΨΑΡΙΑΝΟΥ ΣΤΟ 10%
ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΒΓΛΛΑ...

Χαμός έγινε, ε;

Με σκίσανε λιγάκι. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Όταν αισθάνομαι ότι αδικούμαι από ανθρώπους που υποστηρίζω τα αιτήματά τους, είναι το χειρότερό μου. Μπορεί να ακούγεται μελοδραματική αυτή η παπαριά που λέω, αλλά πραγματικά αισθάνομαι μια συντριβή, μια θλίψη. Να με βάλουν κάτω να με πατάνε ότι είμαι ρατσιστής, ομοφοβικός, γελοίος και σοβινιστικό γουρούνι;

Άδικο είχαν;

Ξέρεις τι γίνεται; Εγώ είπα ότι υπάρχει ένας κίνδυνος. Ότι σε κάποιους εργασιακούς χώρους υπάρχει ένα κύκλωμα ανθρώπων που είναι γκέι και που λειτουργούν ρατσιστικά. Δεν θέλω να πω ονόματα, αλλά υπάρχει. Και μπορεί να το είπα χοντροκομμένα, αλλά το είπα για να προφυλάξω τους ανθρώπους αυτούς. Είπα ότι ζητώ από τους γκέι, που είναι ευαίσθητοι, έχουν χιούμορ, έχουν υποφέρει πολύ από λοιδορίες κι έχουν υποστεί διωγμούς φοβερούς, κρεμάλες, φούρνους, μη βρεθούμε μετά από μερικά χρόνια με φούρνους όπου οι γκέι θα καίνε στρέιτ.

Για να το επισημαίνεις, σημαίνει ότι ήδη συμβαίνει, και μάλιστα εκτεταμένα.

Όχι εκτεταμένα. Αλλά εκδηλώνονται τέτοια φαινόμενα.

Εγώ πάντως έχω παρατηρήσει το αντίστροφο. Αλλά ίσως να μην έχει τόση σημασία τι παρατηρούμε εμείς, όταν υπάρχει μια έρευνα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης που δείχνει ότι οι γκέι υφίστανται διακρίσεις στην αγορά εργασίας.

Μα το αντίστροφο είναι πολύ μεγαλύτερο, δεν το συζητώ. Η λοιδορία και ο αποκλεισμός των ομοφυλόφιλων από τους στρέιτ συμβαίνει σε συντριπτικό βαθμό, είναι το 999 τοις χιλίοις.

Κι εσύ βγαίνεις στην τηλεόραση και κάνεις θέμα το ένα τοις χιλίοις;

Ε, είπαμε, ήταν λίγο υπερβολή.

Φεβρουαρίου 03, 2008

:(