ΠΙΚΡΑ
Πίκρα
Θα ήθελα αυτό να είναι το πρώτο μου post στο Κουσούρι.Μια μέρα με ήλιο αλλά πολύ μαυρίλα μέσα.Στο απέναντι γραφείο κάθεται μια συνάδελφος. Την ακούω να μιλάει στον φίλο της. Δεν κρυφακούω, ειλικρινά μιλάει πολύ δυνατα. Του λέει ότι ο νέος της δάσκαλος αγγλικών είναι "αδερφή". Και χαζογελάει. Και να μη φοβάται εκείνος, αυτή θα φόβάται μήπως η "αδερφάρα", συνεχίζει, του την πέσει. Και μιλάει με γελοίο τρόπο. Και επαναλαμβάνει τα ίδια συνέχεια.Όταν έκλεισε το τηλέφωνο, την ρώτησα για τον νέο της δάσκαλο. Αν είναι καλός. Μου απάντησε ότι είναι "αδερφή".Δεν είπα τίποτα. Και ντρέπομαι γι'αυτό. Ντρέπομαι που δεν είχα το θάρρος εκείνη τη στιγμή να την βάλω να φάει το τηλέφωνο. Ντρέπομαι που θα αισθάνομαι άσχημα που δε υποστήριξα τους φίλους μου.Απλά θα ήθελα να έχω μιλήσει. Και τότε θα μπορούσε το post αυτό να μπει στο κουσουρι.Δεν θέλω να εκφράσω κανένα μεγαλεπίβολο νόημα με όλα αυτά. Ηταν απλά η πίκρα της ημέρας.
(posted by tomboy)
[ελπίζω να μη σε πειράζει που το έβαλα, ήθελα πολυ να μπει εδώ...]
αναρτήθηκε από το χρήστη divine mitsakos @ 4:08:00 μ.μ.
7 σχόλια:
:))))
πριν από λίγο καιρό ήρθε στη δουλειά ένα καινούργιο παιδί. εγώ έλειπα σε άδεια όταν ήρθε. όταν γύρισα από την άδειά μου συνολικά υπήρχαν 4 καινούργια άτομα στο γραφείο. γι' αυτόν τον ένα, ας τον πούμε Χ., όποιος τον ανέφερε, έσπευδε να κλείσει το μάτι, να χαχανίσει και τελικά να ψιθυρίσει ότι είναι πούστης. τσαντίστηκα. και την είπα σε καναδυό παλιούς συναδέλφους. ήρθε καινούργιος άνθρωπος στο γραφείο, του 'χουν πει πέντε καλημέρες όλες κι όλες, και τρέχουν όλοι να μου προλάβουν τα νέα ότι είναι πούστης. βρε δε γαμιέστε; και τι με νοιάζει εμένα ρε; κι εσύ είσαι αγάμητη, χρόνια τώρα, και το ξέρω με μεγαλύτερη βεβαιότητα από το τι κάνει ο Χ. στο κρεβάτι του. Θες να σε συστήνω ως αγάμητη;
Το μπαμ έγινε την ημέρα που έρχεται άλλος συνάδελφος -ας τον πούμε Μ.- που διέδιδε ότι ο Χ. είναι αδερφή και του την πέφτει και άλλες τέτοιες φαντασιοπληξίες. Έρχεται λοιπόν ο Μ. να ρωτήσει ποιος θέλει να παραγγείλει φαγητό. Αναρωτιέμαι φωναχτά "τι να φάω ρε πούστη μου" και κάνει πλακίτσα (ο Μ φορ μαλάκας) "Μη ρωτάς εμένα, ρώτα τον Χ". Εκεί τσαντίστηκα. Και του είπα να τα κόψει αυτά τα σχολιάκια μπροστά μου, γιατί με ενοχλούν. Τουμπεκί ψιλοκομμένο ο νέος.
Υπάρχουν πολλές βαθμίδες μαλακίας. Ο τύπος "Οι πούστηδες είναι σκουλήκια ρε. Πρέπει να τους πατήσεις και να τους λιώσεις." του PR μου φαίνεται επικίνδυνος και είναι σαφώς ο χειρότερος. Αυτός θέλει ξύλο για να στρώσει και πάλι η εγκεφαλική βλάβη είναι μάλλον μόνιμη.
Ο άλλος πάλι, ο Μ φορ Μαλάκας είναι ο χαμηλών τόνων μαλακάκος, που δεν μπορεί να μην πετάξει την "εξυπνάδα" του, πρέπει πάση θυσία να κάνει τον περίγυρο να γελάσει. Με ό,τι να 'ναι. Άμα λες συνέχεια μαλακίες, μπορεί να πεις και καμιά καλή, να γελάσει ο κόσμος, και; Θα σε συμπαθήσουνε πιότερο; Τι να σου πω παλικάρι μου... Αυτός πάντως δεν ξέρω καν αν αντιπαθεί τους ομοφυλόφιλους. Νομίζω πως βασικά είναι καραγκιόζης.
Πιο πολύ πάντως απογοητεύτηκα από παλιούς φίλους και συναδέλφους. Από τα γελάκια και τις μπηχτές και τις κλεφτές ματιές. Αυτά με σόκαραν. Και αυτά κόπηκαν. Τα 'κοψα. Τουλάχιστον μπροστά μου. Και δεν το λέω για να μου πείτε μπράβο. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να αποδείξω κάτι σε σας εδώ. Ούτε και σε κανέναν άλλο. Αλλά ορισμένα πράγματα πρέπει να λέγονται. Και ξέρω ότι την επόμενη φορά tomboy δε θα κρατηθείς. Και δεν χρειάζεται να τη βάλεις να φάει το τηλέφωνο για να καταλάβει πόσο μαλακισμένη είναι.
υ.γ. δεν ξέρω αν ο Χ. είναι ή δεν είναι γκέι και δεν έχει και καμιά σημασία. είναι όμως γαμώ τα παιδιά και πολύ καλός στη δουλειά του. από τους ανθρώπους που άνετα βλέπω εκτός γραφείου. μήπως να τον κάνω και blogger?
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που το ανεβάσατε αυτό εδώ. Με τιμά ιδιαίτερα.
Κατά την άποψη μου όλα ξεκινούν από τη λέξη "σεβασμός". Όταν αυτή λείπει, τότε δεν έχει νόημα να εξηγείς.
ναι λοιπόν, να τον κάνεις blogger :))
και πολύ γουστάρω που τους περιμάζεψες εκεί μέσα
και φυσικά συμφωνώ με tomboy, ο σεβασμός έχει εκλείψει, και ό,τι και να τους πεις, θα συνεχίσουν να λένε τις αηδίες τους κάπου αλλού, τουλάχιστον όμως δεν θα είναι μπροστά σου για να μη σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!
pr: τα έχουμε πει από κοντά αυτά
ο κόσμος χρειάζεται να τρώει και καμιά trident που και που αντί να μιλάει :)
Τι να πω βρε παιδιά! Μας παραπληροφορούν και τα ΜΜΕ. Κάποιος που δε γνωρίζει, αλλά βλέπει μόνο τις κραγμένες στην τηλεόραση... ε μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό του. Να τους λυπάσαι είναι (όχι τους gay, τους άλλους).
Αυτοί πάντως πρέπει να'ναι οι πιο κομπλεξικοί στο κρεβάτι τους.
Έχω την εντύπωση πως όλοι μας έχουμε να μοιραστούμε αντίστοιχες ιστορίες/περιστατικά. Θα κρατήσω την έκφραση του pink revolution "...απαιτώ να με σέβονται όπως εγώ προσπαθώ να σέβομαι τους άλλους". Επειδή όλοι μας, κατά βάσει, αυτό θέλουμε. Και δεν έχει καμία σημασία το τι κάνει ο διπλανός μου αναφορικά με τη σεξουαλική του ζωή.
Tomboy, σ' ευχαριστώ που έγραψες αυτό το κείμενο και μου υπενθύμισες πολλά :)
Όλα έχουν να κάνουν με τον σεβασμό. ΄
Καλημέρες
καλημέρα σας :)
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα