Νοεμβρίου 29, 2006
Νοεμβρίου 22, 2006
MODERATION
Αναγκάστηκα να ενεργοποιήσω το comment moderation για να ελέγχω τα σχόλια που μπαίνουν. Είναι κάτι που σαν πρακτική δεν με εκφράζει, σκεφτόμουν πάντα πως σκοπός είναι να γράφει ο καθένας ελεύθερα. Όμως μετά τα χτεσινά υβριστικά ποστ για μια από τους contributors και τη συνέχεια με τα links που παρέπεμπαν σε φωτογραφίες από ξεκοιλιασμένα ζώα, δεν έχω άλλη επιλογή. Εδώ δεν υπάρχει βήμα για ανθρώπους που τη βρίσκουν με την τρομοκρατία. Δεν υπάρχει βήμα για εμπαθείς θρασύδειλους που δεν έχουν με τι να γεμίσουν την άδεια τους ζωή και αφήνουν τη βρόμα τους δεξιά κι αριστερά. Να μην το πάρουν όμως και πολύ βαριά, υπάρχουν τόσα blogs με ανεξέλεγκτα σχόλια, μπορούν εκεί να κάνουν το πανηγυράκι τους.
Ζητώ συγγνώμη που τώρα πια θα καθυστερεί κάπως η διαδικασία του σχολιασμού, αλλά δεν είχα νομίζω άλλη επιλογή. Και ξαναλέω ότι ο έλεγχος δεν γίνεται για να τσεκάρω το περιεχόμενο, αλλά για να μην υπάρχει βήμα λόγου για χυδαίους ανθρώπους.
Καλημέρα σε όλους!!
Νοεμβρίου 20, 2006
Νοεμβρίου 15, 2006
Πετραδάκι πετραδάκι...
...κάποια στιγμή θα το πω το πολυπόθητο "I dooo!"
Same Sex partnership in South Africa
http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileID=923&FileCategory=3&ZoneID=2
(βρε να μην κάνει κλικ ο τίτλος με τίποτα...λύσσα κακιά!)
Νοεμβρίου 07, 2006
Αυτό να δω στην Ψωροκώσταινα...
Nurseries urged to teach about same-sex relationships
Debbie Andalo
Monday July 24, 2006
EducationGuardian.co.uk
Nursery teachers should promote tolerance of same-sex partnerships and outlaw the use of offensive homophobic language in the classroom or playground, a teaching union said today.
The National Union of Teachers (NUT) said the introduction of civil partnerships last year created an ideal climate for nursery schools to tackle the issue of same-sex relationships and homophobia.
Many gay parents of nursery school children are reluctant to "come out" for fear that their children might become the target of homophobic bullying, said the union.
Young boys at primary school are also bullied and called "gay" if they do not conform to perceived male stereotypes - reflecting the union's belief that homophobic prejudice should be addressed at an early age when children are in nursery school.
The NUT said: "It is particularly important to begin to make three to five-year-olds aware of the range of families that exist in the UK today". That would includes families with single parents or those with "two mums" or "two dads", the union said.
The union added: "There will be parents who are gay or lesbian who will want to be reassured that that their children will be safe in the setting."
The comments by the NUT come in an annex in its response to the government's consultation document on the Early Years Foundation Stage - the guidance that the Department for Education and Skills (DfES) produces for nursery and early years staff on delivering play-based activities for children aged up to four.
The guidance, which has so far been voluntary, is due to become compulsory for early years staff from next year, following the outcome of the consultation.
A spokesman for the DfES said the Early Years Foundation Stage consultation document promotes a broad "tolerance of other views" and is not specific about same-sex relationships.
He said: "The framework encourages tolerances of other views which is much broader than the comments from the NUT. It doesn't mention same-sex families but encourages the development of understanding and tolerance of other people regardless of their background or culture."
He refused to say whether the final guidance would be more specific about gay families and would only confirm that the framework is subject to consultation.
http://education.guardian.co.uk/earlyyears/story/0,,1827821,00.html
Δεν το βλέπω να μας έρχεται συντόμως...αλλά είναι εξαιρετικό! "Κι έτσι, ο Σταχτοπούτος παντρεύτηκε τον αγαπημένο του πρίγκηπα, και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"....will I live to see the day?
Όσο ζω ελπίζω.
Νοεμβρίου 04, 2006
ΚΟΥΣΟΥΡΙ
panta epikairoi stixoi!
I Want Love Lyrics
Music by Elton John
Lyrics by Bernie Taupin
I want love, but it's impossible
A man like me, so irresponsible
A man like me is dead in places
Other men feel liberated
I can't love, shot full of holes
Don't feel nothing, I just feel cold
Don't feel nothing, just old scars
Toughening up around my heart
But I want love, just a different kind
I want love, won't break me down
Won't brick me up, won't fence me in
I want a love, that don't mean a thing
That's the love I want, I want love
I want love on my own terms
After everything I've ever learned
Me, I carry too much baggage
Oh man I've seen so much traffic
So bring it on, I've been bruised
Don't give me love that's clean and smooth
I'm ready for the rougher stuff
No sweet romance, I've had enough
ΘΛΙΨΗ
"Παίδες, το ενδιαφέρον τη κοινωνίας είναι τα παιδιά, γιατί μέσω αυτών διαιωνίζεται. Είναι το εγωιστικό γονίδιο που θέλει τα όμοιά του να διαιωνιστούν έναντι των άλλων. Όλα τα επιδόματα αυτό προσπαθούν να πετύχουν, από το επίδομα γάμου, μέχρι τη προτεραιότητα των παιδιών και των γυναικών για τα παιδιά στην εγκατάλειψη πλοίου. Η κοινωνία δεν βλέπει με συμπάθεια τους ομοφυλόφιλους και δεν βλέπω για ποιο λόγο θα πρέπει στο όνομα της οποιαδήποτε δημοκρατικότητας να προσποιηθεί ότι κάνει κάτι τέτοιο. Όποια επιδόματα πάρουν υπό τη μορφή οποιασδήποτε πρόφασης (π.χ. γάμου) πάνε σε «πισωγλέντια», το οποίο δικαίωμά τους, αλλά όχι με τα λεφτά μας. Τώρα η κακώς εννοούμενη Δημοκρατία παρουσιάζει κάποιες δήθεν ευαισθησίες, αλλά στη πραγματικότητα πίσω από όλα αυτά βρίσκονται ανήθικα εμπορικά συμφέροντα. Ο,τιδήποτε υπονομεύει την οικογένεια, έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ατομικού κόστους ζωής, την μεγαλύτερη ανάγκη για εργασία, ώστε να τονωθεί η καταναλωτικότητα και να εγκαθιδρυθεί η καθυπόταξη ορισμένων κοινωνικών τάξεων. Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από μηνύματα υποκουλτούρας και προπαγάνδας που σκοπό έχουν «να μας το διαλύσουν εδώ πέρα». Αν υπάρχει το παραμικρό ψήγμα πατριωτισμού, τότε κάποιος θα πρέπει να σκέφτεται:«ένα παιδί για μένα, ένα για τη γυναίκα μου και ένα για την Ελλάδα». Και η Ελλάδα θα πρέπει να σκέφτεται «και τόσα στην άκρη για αυτούς που μεγαλώνουν παιδιά». Τα υπόλοιπα είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά του κώλου. Και ελπίζω ότι δεν θα βρεθεί κάνας μαλάκας πολιτικός που θα πριμοδοτήσει «πισωγλέντια» από τους φόρους μας, γιατί θα πάρει ο διάολος."
Είπα να κάνω ένα διάλλειμα και αντί να βγω να πάρω αέρα, έβαλα τα χέρια μου να βγάλω τα μάτια μου.
Αν βάλεις ομοφυλοφιλία – υιοθεσία, το 95% των απόψεων που διαβάζεις είναι σαν την παραπάνω. Κι αυτή είναι από τις πιο «ήπιες» εκφραστικά.
Μόνο κατάρες μου έρχονται.
Έτσι θα μας/σας θυμίσω ξανά πως η "πρόοδος" είναι μόνο ευχή και μόνο στο μυαλό μας.
Τι θλίψη! Όταν είναι κανείς πιο μικρός, δεν ξέρει. Πονάει αλλά ελπίζει. Και πιστεύει. Πολύ. Μετά σιγά-σιγά βλέπει. Μεγαλώνει. Ο κύκλος στενεύει. Οι φίλοι συσπειρώνονται. Η αδυναμία επικοινωνίας με τους γύρω γιγαντώνεται. Και στο τέλος καταλαβαίνει. Πως δεν υπάρχει καμία, μα καμία ελπίδα να περάσει το μήνυμα, καμία μα καμία ελπίδα να δει τον κόσμο λίγο πιο αισιόδοξα.
Η βιασμένη θα λέγεται Βουλγάρα πουτάνα, ο ομοφυλόφιλος θα λέγεται πισωγλέντης που θέλει να φάει τα λεφτά του ετεροφυλόφιλου κράτους, όποιος λέει την αλήθεια ή παλεύει γι΄αυτή θα αναγκάζεται να κατεβάσει το site του κάτω από το βάρος των μηνύσεων των φαρισαίων.
Πάντα.
Και δεν έχει να κάνει με ηλικίες και γενιές.
Δε βλέπω φως από πουθενά.
Και είμαι και από τους λίγους τυχερούς που ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ στην απόγνωσή μου.
Για τους άλλους θλίβομαι πιο πολύ, για τα παιδιά τα έφηβα, στην επαρχία περισσότερο ακόμα.
Σκατομέρα.
Νοεμβρίου 03, 2006
AGAPIMENOS STANFORD :-)
Stanford: I can only stay a few minutes. I got tickets to the Vagina Monologues.
Carrie: Why?
Stanford: Just because I don't eat at the restaurant doesn't mean I can't hear the specials.
Stanford: I don't want to seem like a nobody now that I have a somebody.
Carrie: Oh, so it's okay to be a nobody when you have nobody?
Stanford: Well, apparently you're nobody until somebody loves you
Stanford: I also got them a CD of Free To Be... You And Me.
Carrie: I loved Marlo Thomas! I played that album all through the fifth grade. I wanted to run as fast as the wind.
Stanford: I played "William Wants A Doll" so many times I almost turned my little sister into a gay man!
Stanford: Puberty is just a phrase. But 15 years of rejection is a lifestyle.
Stanford: Before I tell you, you have to promise not to judge.
Carrie: Do I judge?
Stanford: We all judge. That's our hobby. Some people do arts and crafts; we judge.
Νοεμβρίου 02, 2006
Γι'αυτο αγαπω...
Η διαφορετικότητα είναι υπέροχη, το πιστεύω πραγματικά. Συχνά όμως το περιβάλλον μας αναγκάζει να κρύψουμε τη δική μας για να σεβαστούμε αυτή των άλλων. 'Η και για να προστατέψουμε τα συνφέροντά μας. Κι εκεί έρχεται το στρες, και οι θαμμένες μνήμες της εφηβείας...κι η ισορροπία που έχουμε με κόπο χτίσει, αυτό το "είμαι γκέι και είναι οκ", κλονίζεται.
Εγώ δουλεύω στα Ηνωμένα Έθνη, έτσι; Έεετσι. Τα Ηνωμένα Έθνη είναι discrimination-free, έτσι; Έεετσι. Είναι επίσης και smoke-free αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή.
Παραθέτω παρακάτω τις απόψεις του προϊσταμένου μου περί ομοφυλοφιλίας...σας διαβεβαιώ ότι απίστευτα πολλοί συνάδελφοι των discrimination-free Ηνωμένων Εθνών τις συμμερίζονται.
Το κείμενο είναι απάντηση στις θρησκευτικές αναζητήσεις ενός συναδέλφου (μου το προώθησε τρίτος συνάδελφος στα κρυφά)
"Dear T
Apostle Paul said in 1 Corinthians 7:1,2 : "it is good for a man not to marry. But since there is so much immorality, each man should have his own wife, and each woman her own husband." He said further in the same chapter verse 7 " I wish all men were as I am. But each man has his own gift from God; one has this gift, another has that.' Please note that Paul was not married. But read 1 Corinthians chapters 6 and 7 - all of it - in NIV. You will see that what Paul is preaching is, 'if you can serve God as a single person and still obey commandments such as 'thou shall not commit adultery', then go ahead and stay single. But if you can't, then have your own wife. This is clear from the scriptures.
However, some denominations believe that celebacy is the best way a priest can serve God because you will be entirely free from the problems of marriage and you will concentrate on your service to God. So the controversy goes on in some denominations.
With regards to ordaining gays and lesbians, this is clearly ourtrageous and in direct disobedience to the word of God. In 1 Corinthians 6: 9 it is said: 'do you not know that the wicked will not inheret the kingdom of God. Do not be deceived: Neither the sexually immoral nor idolaters nor adulterers nor male prostitutes nor homsexual offenders nor thieves nor the greedy nor drunkards nor slanderers nor swindlers will inherit the kingdom of God.' The Bible says that 'everything is permissible but not everything is beneficial. I agree with you that some have taken this permissiveness too far - to the point of sinning against God.
As believers (Charismatic believers especially) condemn homosexuality outright as sin (because disobedience to the word of God considered as rebellion to God and rebellion is classed as sin - see 1 Samuel 15: 22,23) Those pastors or bishops who are ordaining homosexuals as priests have got it all worng. No-where in the Bible is it stated that homosexuality should be blessed (because ordaining homosexuals and lesbians is equal to blessing them into ministry)
Yes, we have been commanded at creation to go into the world and multiply, and I see no other way to do this apart from men and women having children. It is the only way God has designed for us to multiply. Clonning is not the way, nor are test tube babies the way. By the way, with God there is no barren marriage. He always provides a child for every married couple who believe in him - even if the man or woman is scientifically considered "baren". See the stories of Hannah (Samuel's mother); Samson's mother; Rachel; Sarah, and many other cases in our own days. If God unites a man and a woman, he will always ensure that you multiply accordingly!
God bless you
TK"
Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να γενικεύουμε τα πάντα, πιστεύω επίσης ότι πολλές φορές εμείς οι ίδιοι διαιωνίζουμε το πρόβλημα επιμένοντας να κρυβόμαστε ή να "γκετοποιούμαστε". Καμιά φορά ίσως και να μεγαλοποιούμε τα πράγματα (κανενός η μάνα δεν πέθανε μαθαίνοντας ότι ο κανακάρης της τα'χει με τον Τάσο από το λογιστικό γραφείο απέναντι). Η όποια συμπεριφορά όμως, όσο παράλογη κι αν φαντάζει σε καλοπροαίρετα μάτια, πάντα κάπου στηρίζεται. Παραθέτω μια προσωπική εμπειρία, αρκετά χαρακτηριστική πιστεύω.
Κάποτε (πρόσφατα) περπάτησα όλο το κέντρο του Παρισιού χέρι-χέρι με έναν υπέροχο άντρα. Όσο περπατούσαμε στο Marais ένιωθα απέραντη περηφάνεια, κυριολεκτικά έβλεπα τη ζήλεια στα μάτια των άλλων! Αφού βγήκαμε από το Marais και μέχρι να φτάσουμε στον Πύργο, η περηφάνεια δεν είχε μεν μετριαστεί, είχε όμως αναγκαστεί να συνυπάρχει με τη σκέψη "ευτυχώς που είναι ψηλός και μπρατσωμένος και δεν κινδυνεύουμε".
Γι'αυτό αγαπώ το Marais, και το Waterkant στο Cape Town, και το Γκάζι (αν και δεν το πολυγνωρίζω), και τα απανταχού gay bar ...γιατί δεν θα έχω πάντα έναν ψηλό μπρατσωμένο να με προστατεύει...και δεν είναι ωραίο να αισθάνεσαι ανασφαλής στα 37 σου.
Νοεμβρίου 01, 2006
ΔΥΟ (ΤΡΙΑ, ΤΕΣΣΕΡΑ...) ΛΟΓΑΚΙΑ
Με αφορμή τα σχόλια των φίλων στο πρηγούμενο ποστ, κάποιες σκέψεις.
Πολύ συχνά οι άνθρωποι που είναι καλοπροαίρετοι και ανοιχτόμυαλοι και καλοί εν ολίγοις, βλέπουν τον κόσμο μέσα από τα δικά τους ανιδιοτελή μάτια. Έτσι, ένας άνθρωπος που δεν θεωρεί πως υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων, δεν αντιλαμβάνεται ας πούμε για ποιο λόγο να υπάρχουν γκέη μπαρ, να υπάρχουν πορείες ομοφυλόφιλης περηφάνειας κλπ. Σου λέει, αφού είμαστε όλοι ίδιοι, γιατί να γκετοποιείσαι;
Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όμως. Δεν είμαστε ίδιοι, και δυστυχώς δεν είμαστε και ίσοι απέναντι στο νόμο. Νομίζω το ότι δεν είμαστε ίσοι είναι και το πιο εύκολο να τεκμηριωθεί, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια συζήτησης. Δεν είμαστε ίσοι γιατί εγώ δεν παντρεύομαι, γιατί εγώ δεν υιοθετώ παιδιά. Σταματάω σ' αυτά μόνο. Ισότητα λοιπόν στα σκουπίδια.
Γιατί δεν είμαστε ίδιοι τώρα. Γιατί εγώ όταν θέλω να φιλήσω τον άνθρωπό μου τρυφερά σε δημόσιο χώρο (ας μην συζητήσουμε δε αν υπάρχουν και παιδιά μπροστά!) είμαι προκλητικός, οι άλλοι πάλι όχι. Γιατί εγώ αν πω σε μια συζήτηση, όχι απαραίτητα μεταξύ φίλων, πως "ήρθε και με πήρε από τη δουλειά το αγόρι μου" θα θεωρηθώ προκλητικός (το αμίμητο "οκ, είσαι γκέη, γιατί πρέπει να το διατυμπανίζεις κιόλας'..."), οι άλλοι πάλι όχι, μπορούν να μιλάνε για αρραβωνιάρες, γκόμενες-γκόμενους, και θεωρείται φυσιολογικό και χαριτωμένο. Γιατί εγώ αν βάλω φωτογραφία του Σάκη Ρουβά στο pc μου στο γραφείο, θα είμαι υπερβολικός, αν όμως αυτό το κάνει ένα κοριτσάκι ή αν ένα αγοράκι βάλει τη Jenifer Lopez, όλα είναι μια χαρά.
Δεν είμαστε ίδιοι γιατί έχουμε μεγαλώσει σε έναν κόσμο που μας έμαθε πως αυτό που είμαστε είναι αρρώστια και αμαρτία. Είναι τεράστιο το μέγεθος της πίεσης. Δεν έχετε ιδέα πόσο. Φαντάσου να μεγάλωνες σε ένα κόσμο όπου η ίδια σου η φύση θεωρείται λάθος. Υπάρχει άραγε συναίσθηση του πόσο φριχτό είναι αυτό;
Δεν είμαστε ίδιοι γιατί πρέπει στο σχολείο να μάθουμε να κρύβουμε βλέματα, να αλλοιώνουμε τη φωνή μας, να στεκόμαστε διαφορετικά, να μην δίνουμε τροφή για κράξιμο. Η εφηβεία ήταν μια κόλαση. Μια καθημερινή μάχη. Γι΄αυτό δεν είμαστε ίδιοι.
Δεν είμαστε ίδιοι γιατί αν οι γονείς μας έχουν περιουσία και προίκα, ποτέ δε θα μας δώσουν κι εμάς για να κάνουμε το σπιτικό με τον καλό μας (που ακούστηκε;). Μας αγαπάνε, ναι, μας φροντίζουν, ναι, αλλά δεν υπάρχει καν στο μυαλό τους αυτό το "ανοίγει σπίτι με τον καλό του", είναι επιστημονική φαντασία.
Δεν είμαστε ίδιοι γιατί στις περισσότερες εκδηλώσεις δεν μας λένε "εννοείται πως μπορείς να φέρεις και το αγόρι σου" και οι προσκλήσεις είναι μονές.
Δεν είμαστε ίδιοι επειδή κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα επειδή σε πολλούς δεν αρέσει αυτό που είμαστε (και πριν φέρετε αντιρρήσεις, σκεφτείτε ότι ποτέ δεν θα φάτε ξύλο επιεδή είσαστε άντρες - "μαλάκα, κοίτα, ένας παλιο-άντρας, πάμε να τον σαπίσουμε" - απλά δεν παίζει).
Θα μπορούσα να γράφω ώρες, αλλά θα με πιάσει θλίψη, και δεν είναι αυτός ο σκοπός μου.
Ήθελα απλά να πω ότι σε έναν κόσμο ιδανικό, φτιαγμένο από όλους εσάς που είστε φίλοι και έχετε και το μυαλό που έχετε, όλα όσα έγραψα δεν θα είχαν κανένα νόημα.
Αλλά εσείς είστε λίγοι, γι' αυτό είστε εσείς φίλοι, γι΄αυτό διαβάζετε εσείς το κουσούρι.
Μην θεωρείτε όμως γκετοποίηση τα γκέη μπαρ, δεν είναι. Είναι χώροι ελευθερίας ύπαρξης φυσικής, κάτι που δύσκολα καταλαβαίνετε γιατί για σας είναι δεδομένο. Για μας όμως όχι. Και γι αυτό και τα στηρίζουμε - εγώ τουλάχιστον. Και για αυτό στηρίζω και το γκέη πράιντ, όσο κι αν σε πολλούς φαίνεται παράτα. Δεν γίνεται αλλιώς. Μέχρι που είχα διαβάσει κάποτε στην Athens Voice, και μάλιστα από γκέη αρθρογράφο, πως από τότε που οι γκέη απελευθερώθηκαν έχασαν την καλλιτεχνική τους φύση και έπαψαν να είναι στο κέντρο της δημιουργίας. Ναι, ο πόνος φτιάχνει τέχνη, αλλά ειλικρινά, αν είναι να πονάω για να είμαι τρανός, καλύτερα να είμαι καλά και άτεχνος (λέμε τώρα).
ίσοι όχι ακόμα λοιπόν (ελπίζουμε προσεχώς), ίδιοι ούτε. και δε χρειάζεται. απλά αγαπημένοι. αυτό