ΚΟΥΣΟΥΡΙ

ΚΡΙΜΑ ΚΙ ΑΔΙΚΟ ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΥΧΙΑ

Απριλίου 11, 2008

Καληνύχτα Αντί, Καληνύχτα Αλήθεια

Κλείνει το Αντί, ιστορικό περιοδικό που ξεκίνησε να εκδίδεται στα χρόνια της Δικτατορίας.

Η Δ/νση δεν άντεξε το εξοντωτικό πρόστιμο που της επιβλήθηκε μετά από την αγωγή υπέρογκης αποζημίωσης του Βλάση Φρισύρα (ο οποίος δικαιώθηκε από τον "τυποκτόνο" Νόμο).

Πολλοί φίλοι του περιοδικού έσπευσαν να συνδράμουν οικονομικά και να προπληρώσουν συνδρομές ετών, όμως πόσο να βοηθήσουν δεκάδες ευρώ έναντι της καταβολής χιλιάδων?

O εκδότης του ANTI Χρήστος Παπουτσάκης, στο αποχαιρετιστήριο σημείωμά του (το οποίο και παραθέτω), καταλήγει:

"Kι όπως λέγαν οι παλιοί,
Σας ευχαριστώ και σας σφίγγω το χέρι".


ΕMEIΣ, dιvine, ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΘΑ ΣΦΙΓΓΑΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ. Να μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό. Και είναι το "Κουσούρι" τόπος κατάλληλος για να μιλήσουμε για Άντρες.


*****

Δημοσιεύουμε το editorial στο τεύχος αυτό του «Αντί», που υπογράφει ο Χρήστος Παπουτσάκης

Oι αποχαιρετισμοί είναι πάντα δύσκολοι και ο υπογράφων εκδότης, σαν έτοιμος από καιρό θέλω να απευθυνθώ σε σας που τόσα χρόνια ζήσατε μαζί με εμένα και τους συνεργάτες μας την περιπέτεια της έκδοσης του Αντί και να σας θυμίσω τις καλές αλλά και τις σκληρές μέρες που διατρέξαμε όλα αυτά τα χρόνια με ένα περιοδικό ανά χείρας κάθε δεκαπενθήμερο ή και πιο συχνά. Να σας θυμίσω τις ζωντανές μας συναντήσεις μέσα από τα συνέδρια, τις εκδηλώσεις και τις γιορτές του περιοδικού, μέσα από την ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας.

Θέλω να σας πω, με την ειλικρίνεια και την αμεσότητα που ήταν το γνώρισμα πάντα της σχέσης μας, ότι η έκδοση του περιοδικού αναστέλλεται. Πως άλλοι πιο νέοι και πιο δραστήριοι από εμάς θα έρθουν ίσως στο μέλλον στη θέση μας και ίσως με αυτό τον τρόπο, με το καινούριο αίμα, το περιοδικό να έρθει ακόμη πιο κοντά στους νέους ανθρώπους και στις νέες εποχές. Aυτή η ώρα έχει έρθει; Το βέβαιο είναι πως από τη θέση αυτή, εδώ και σχεδόν 34 χρόνια, προσπάθησα να κάνω το καλύτερο που μπορούσα με καθαρή καρδιά.

Από τη θέση αυτή θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν από το Αντί στη μακρά διάρκεια των 34 χρόνων της έκδοσής του. Τους συνεργάτες δημοσιογράφους, τους φίλους πανεπιστημιακούς, τους σκιτσογράφους, τους φωτογράφους, τους τεχνικούς, τους τυπογράφους, όλους τους ανεξάρτητους αριστερούς πολίτες που συνέβαλαν στη συγκρότηση της ύλης και βοήθησαν, ο καθένας από τη σκοπιά του, στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του περιοδικού.
Τώρα που πέρασαν τα χρόνια, φαίνεται καθαρότερα η βοήθεια και η συμβολή του καθενός. Αν και το Αντί δεν διατήρησε πάντα τις καλύτερες σχέσεις με πολλούς φίλους και συνεργάτες, ωστόσο οφείλει να αναγνωρίσει ότι όλες οι συμβολές λειτούργησαν εντέλει θετικά.

Οι αποχαιρετισμοί είναι πάντα δύσκολοι, ας μην τους κάνουμε δυσκολότερους με λόγια περιττά και ανούσιες φλυαρίες.
Η αναστολή έκδοσης του περιοδικού αποφασίστηκε οριστικά πριν από έξι μέρες. Τώρα λοιπόν που κλείνουμε και τα λογιστικά μας βιβλία, διαπιστώσαμε ότι πολλοί συνδρομητές έχουν ανανεώσει τη συνδρομή τους. Εμείς έχουμε όλα αυτά τα στοιχεία· δεν έχουμε, όμως, τους λογαριασμούς σας. Γι’ αυτό θα θέλαμε να ζητήσουμε από τους συνδρομητές που έχουν πληρώσει τη συνδρομή τους να μας στείλουν τα στοιχεία τους, για να επιστρέψουμε εμείς πλέον ό,τι χρωστάμε. Σας παρακαλούμε λοιπόν να μας στείλετε με επιστολή (περιοδικό Αντί, Δημοχάρους 60, 115 21 Αθήνα), φαξ (210-7226107) ή ηλεκτρονικό μήνυμα (chpapou@otenet.gr) ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και τραπεζικό λογαριασμό (εάν έχετε). Εναλλακτικά, θα μπορούσατε να πάρετε βιβλία των εκδόσεων «Πολύτυπο» ή τόμους του Αντί. Περιμένουμε το μήνυμά σας.

Kι όπως λέγαν οι παλιοί,
Σας ευχαριστώ και σας σφίγγω το χέρι.

2 σχόλια:

Τη 11:48 π.μ. , Ο χρήστης Blogger divine mitsakos είπε...

πολυ λυπαμαι
ειναι κι αυτο αλλο ενα βαρυ χτυπημα σε οσους μιλουν αληθινα - εσεις κι αν το εχετε ζησει αυτο στο πετσι σας :-(

**

δεν το ξεχναω - μου ειναι πολυτιμο

 
Τη 5:14 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Betty είπε...

@ dm:

Για αυτό πλαντάξαμε στο κλάμα κι δυο μας προχές, κι εγώ ακόμη που δεν το διάβαζα το ΑΝΤΙ και δεν το αρχειοθετούσα ευλαβικά, τεύχος - τεύχος, από το 1974. Επειδή οι τίτλοι του τέλους έπεσαν και δω, οριστικά, και οι "καλοί" ξανά δεν νίκησαν τους "κακούς".

Και βιώνεις προσωπικά αυτή την ήττα και σε εγκαταλείπει κάθε ελπίδα γιατί, έως προ ολίγου πίστευες ότι μπορεί εσένα να σε ισοπέδωσαν όμως τον άλλον ίσως και να μην μπορέσουν. Ομως το μπόρεσαν.

Και θυμηθήκαμε και τον άλλο "φίλο" μου, ετεροφυλόφιλος εκείνος (μιας και είμαστε στο Κουσούρι στο οποίο πολλάκις έχουμε μιλήσει για τα κοινωνικά στερεότυπα), που χωρίς τύψεις και αναστολές μας εγκατέλειψε στο έλεος αδίστακτων υποκειμένων.

Και επειδή παραμένει και το θέμα της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους επίκαιρο, και επειδή εκείνος προσφάτως απέκτησε παιδί, απάντησέ μου ΠΟΣΟ σωστά μπορείς να διαπαιδαγωγήσεις έναν μικρό άνθρωπο όταν του διδάσκεις πως τη στάση μας απέναντι στην Αλήθεια και το Δίκαιο την καθορίζει το στενό, προσωπικό μας όφελος και δεν είναι πράξη ύψιστης ΑΝΑΝΔΡΕΙΑΣ και ΑΤΙΜΩΤΙΚΗ να εγκαταλείπεις και να παραδίδεις βορά σε ανθρωπόμορφα κτήνη όχι φίλους σου, αλλά συνανθρώπους σου α-θώ-ους?

Υ.Γ. Κουβέντα ενδιαφέρουσα σχετική με την υπαναχώρηση του ΣΥΝ γίνεται στο blog http://gayrightsgreece.blogspot.com

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα